Ciągle się spieszysz, masz mnóstwo obowiązków, ciągłe stresy, zmartwienia, lęki przed tym, co przyniesie jutro. Jesteś tym wszystkim znużona, masz zły nastrój, coraz częściej dotykają cię różne dolegliwości. Kiedy odpoczywać, jak zadbać o swoją kondycję, jak przeciwdziałać frustracjom?
Odpowiedzią może być Tai Chi. Nie wymaga wiele czasu – wystarczy 15-20 minut dziennie. Ta, jak się ją czasem nazywa, poezja ruchu to staro chińska sztuka walki, zdrowia, odpoczynku i medytacji.
Tai Chi oznacza równowagę między Yin i Yang, między Ziemią i Niebem. Dzięki niej istnieje wszystko, co istnieje. Tai Chi to medytacja w ruchu wyzwalająca w nas i wykorzystująca kosmiczną energię życiową Chi. Jest ona połączeniem filozofii taoistycznej zawartej między innymi w księgach Tao Te Ching czy I Ching, ćwiczeń medytacyjnych i oddechowych Chi Kung i sztuk walki.
Chińczycy byli zawsze społeczeństwem rolniczym. Wiele idei, poglądów, wzorców zachowań a w tym i Tai Chi powstało dzięki obserwacji świata natury. Niektóre formy Tai Chi noszą nazwy zaczerpnięte z tego właśnie świata: falowanie obłoków, żuraw rozpościera skrzydła, wąż wysuwa język.
Według legend 66 wieków temu władca Fu Hsi polecił mistrzowi Yin Tang stworzenie Wielkiego Tańca, który ćwiczyć mieli wszyscy poddani dla poprawy kondycji fizycznej i przeciwdziałania chorobom. Inna legenda mówi, że żyjący w XII wieku mistrz Chang San Feng z gór Wu Tang miał sen, w którym niebiańska istota przekazała mu zasady i podstawowe ruchy Najwyższej i Ostatecznej Drogi Pięści. Już następnego dnia Chang wykorzystując otrzymaną wiedzę uwolnił pobliską wioskę od bandy rozbójników.
Za twórców współczesnej sztuki walki Tai Chi uważani są żyjący w XVIII wieku Wang Tsung-yueh z Shansi, rodzina Chen z Honan, Sun Lu-t’ang i Yang Lu-chan. Do XIX wieku Tai Chi było wykorzystywane głównie jako sztuka bojowa. Po tym jak do Chin dotarła broń palna mistrzowie zaczęli przywiązywać coraz większą wagę do jej aspektów zdrowotnych.
Dziś Tai Chi to bardzo popularna forma ćwiczeń. Ćwiczenia to sekwencje lekkich, powolnych, harmonijnych, płynnych ruchów wykonywanych tak, by nie widać było końca jednego i początku drugiego ruchu. Przypominają taniec. Ułożone są one w określonym porządku i wykonywane z jednakową prędkością. Każdy ruch podporządkowany jest konkretnej zasadzie związanej z całą sekwencją. Można je porównać do ruchu fal morskich. Podczas treningu dążymy do integracji ciała, energii Chi i umysłu.
Chi to energia wszechświata znajdująca się również w nas. Przepływa ona przez nasze ciało wieloma kanałami, tzw. meridianami. Każdy organ ma swoje własne Chi. Zaburzenia przepływu powodują niewydolność tkanek czy organów i choroby. Na Chi składają się dwa przeciwstawne sobie typy energii: Yin i Yang. Yin, określana jako żeńska, jest energią spokojną, wyciszającą, natomiast, Yang, określana męską, to energia aktywizująca i ożywiająca. Powinny one pozostawać ze sobą w harmonijnej równowadze. Naszym organom może brakować energii – stan Yin, lub mogą mieć jej nadmiar – stan Yang. Tai Chi pomaga uwolnić napięcia z miejsc, w których energia ulega zastojowi i zrównoważyć ją we właściwy sposób.
Ćwiczenia wykonuje się na planie koła, a ich sekwencje powinny doprowadzić do efektu podobnego do obracającej się kuli. Porusza się całe ciało, wszystkie ruchy są harmonijne, oddech równomierny i naturalny. Siłę czerpiemy głównie z mięśni brzucha i lędźwi oraz z energetycznego centrum naszego ciała – tan tien – znajdującego się w głębi, kilka centymetrów poniżej pępka. Regularny trening poprawia koordynację ruchów, równowagę, zwiększa gibkość i siłę. Pozwala nam lepiej poznać nasze ciało. Już po kilku godzinach ćwiczeń będziemy się poruszały z większym wdziękiem.
Tai Chi ma korzystny wpływ na cały układ kostny i mięśniowy, pomaga uniknąć kontuzji i urazów, reguluje układ krwionośny, poprawia ciśnienie krwi, działanie układu oddechowego, oczyszcza organizm, wpływa również korzystnie na układ nerwowy.
Tai Chi jest dla każdego – nie ma granic wiekowych czy przeciwwskazań, gdyż każdy ćwiczy na miarę swoich możliwości i tak by osiągnąć przyjemność. Najlepiej jest ćwiczyć w grupie pod okiem mistrza. Część ćwiczeń można wykonywać parami. Dodatkową zaletą Tai Chi jest fakt, że każde z ćwiczeń ma charakter obronny lub bojowy, chociaż lepiej byłoby abyśmy nigdy nie musiały korzystać z takiej wiedzy.
